فناوریهای مديريتي
هدف
رشد و ارتقای نظام مند تمامی عناصر نظام های مدیریتی کشور مبتنی بر مبانی ارزشی، نظری و منطبق با اسناد فرا دست.
سياست‌هاي کلي نظام اداري
کل نگري، همسوسازي، هماهنگي و تعامل اثربخش دستگاه‌هاي اداري به منظور تحقق اهداف فرابخشي و چشم‌انداز
زمينه‌سازي براي جذب و استفاده از ظرفيت‌هاي مردمي در نظام اداري
تنظيم روابط و مناسبات اداري بر اساس امنيت رواني، اجتماعي، اقتصادي، بهداشتي، فرهنگي و نيز رفاه نسبي آحاد جامعه
عدالت محوري، شفافيت و روزآمدي در تنظيم و تنقيح قوانين و مقررات اداري
دانش¬بنيان کردن نظام اداري از طريق بکارگيري اصول مديريت دانش و يکپارچه‌سازي اطلاعات، با ابتياء بر ارزش‌هاي اسلامي
فقدان کل نگری، يکپارچگي و هماهنگي در عناصر مؤثر بر اداره کلان کشور.
استفاده محدود از الگوهاي مناسب و منطبق بر مباني نظري و تجربيات بين المللي و بومي براي مديريت بخش¬هاي مختلف کشور.
تعدد و تداخل برخي از مراجع تصميم¬گيري.
ضعف در نظام هاي برنامه ريزي بلند مدت، ميان مدت و کوتاه مدت و يکپارچگي آن ها.
ناسازگاری برخی از اصول و احکام قوانین مادر نظیر قانون محاسبات عمومي، قانون برنامه و بودجه، قانون شهرداري ها با رویکردهای نظری نوین و اسناد فرادست.
استفاده از فناوري هاي سنتي و قديمي در برخی از امور نظير نظام هاي بودجه ريزي، فني – اجرايي، استخدامي، نحوه انجام وظايف و خدمات، بدون بهره¬گيري از فناوري هاي نوين و دانش روز.
بهره گيري محدود از نظام هاي پشتيبان مديريت نظير مشارکت، تصميم گيري، بيرون سپاري، کنترل پروژه، مديريت دانش.
کم توجهی به تدوین و اجرای استانداردها در موضوعات مختلف نظیر خدمات اداری، منابع انساني، ساختمان و تجهيزات.
1-مدل نظام مديريت کلان کشور.
2- نظام‌هاي مديريتي بخش‌هاي مختلف.
3- نظام‌هاي برنامه ريزي.
4- زيرساخت‌هاي اجرا (ساختار، منابع انسانی و فناوری)
